Υπάρχουν οι δυνατότητες για το αύριο
Πολιτικό θάρρος υπάρχει;
του Ανδρέα Ανδριανόπουλου
Η χώρα πνίγεται σε ένα ωκεανό λαϊκισμού. Και δύσκολα θα επιβιώσει αναδιατάσσοντας τις δυνάμεις της αν δεν αναγνωρίσει την αλήθεια. Η κρίση δεν προήλθε από την διαφθορά πολιτικών και δημοσίων υπαλλήλων. ΟΙ κλοπές δημόσιων πόρων συνέβαλαν στα αδιέξοδα. Αλλά δεν ήσαν τα αίτια που τα προκάλεσαν.
Από το σύνολο των ετησίων ελληνικών κρατικών δαπανών (σύμφωνα με στοιχεία του ΔΝΤ)* το 70% καλύπτει μισθούς του δημοσίου τομέα και συντάξεις. Το 20% αποτελούν εξυπηρετήσες του εξωτερικού χρέους της χώρας (τόκοι, χρεωλύσια) και το 10% δραστηριότητες. Στο 10% αυτό περιλαμβάνονται όλα τα έργα, οι προμήθειες, οι εργολαβίες και οι στρατιωτικές και νοσοκομειακές δαπάνες. Από τα ποσά αυτά έχουν βγεί οι όποιες μίζες,...
προμήθειες και λοβιτούρες. Αλλά βέβαια έγιναν και έργα. Αρα ένα 3% περίπου αυτού του 10% (όχι πάνω από 1,5% στο σύνολο των ετησίων δαπανών) συνιστά την διαφθορά πολιτικών προσώπων και δημοσίων λειτουργών. Δεν μπορεί λοιπόν να προκάλεσε την χρεωκοπία το 1,5% και να είναι αθώο το 70%.
Η χώρα έχει δυνατότητες για να σωθεί και να βγεί από την κρίση. Με μέτρα όμως συγκεκριμένα και ορθολογικά. Δίχως να χρειάζεται να θίξει μισθούς και συντάξεις ανθρώπων που δουλεύουν σκληρά και συνεισφέρουν ουσιαστικά στην πρόοδο του τόπου. Πρέπει να ακολουθήσει όμως τρείς δρόμους για να φθάσει στην ανάκαμψη.
Α. Ο ένας αφορά στην δραστική περικοπή των δαπανών του δημοσίου. Αυτό σημαίνει κατάργηση δημοσίων φορέων και απολύσεις προσωπικού. Το ξεκίνημα οφείλει να γίνει με τους 600 κρατικούς φορείς που ιδρύθηκαν τα τελευταία πέντε περίπου χρόνια (595 επί ΝΔ και 5 επί Πασόκ). Οι εργαζόμενοι εκεί είναι νέοι στην ηλικία και είναι δυνατη η μελλοντική τους αξιοποίηση από μιά οικονομία που θα μπεί σε τροχιά ανάπτυξης.
Β. Ο δεύτερος συνδέεται με την ουσιαστική μείωση των φορολογικών συντελεστών και την γενικότερη περικοπή των φόρων. Μαζί με την εγκαθίδρυση ενός μόνιμου και σταθερού φορολογικού συστήματος που γιά μιά πενταετία τουλάχιστον θα μείνει αμετάβλητο. Οι όποιες δημοσιονομικές ανάγκες θα αντιμετωπίζονται με περικοπές δαπανών κι’ όχι με αύξηση άμεσων τουλάχιστον φόρων.
Γ. Κατάργηση γραφειοκρατικών διαδικασιών σε όλο το πλάτος της δημόσιας διοίκησης αποτελεί το τρίτο βήμα. Οχι απλούστευση, ούτε και απκέντρωση – απλά και καθαρά κατάργηση. Αδειες, εγκρίσεις, πιστοποιητικά, ρυθμίσεις, κλπ καταργούηντια. Τουλάχιστιον για πέντε χρόνια κανένα νέο γραφειοκρατικό εμπόδιο στην καθημερινή ζωή των πολιτών και στις γενικότερες οικονομικές και οικοδομικές δρατηριότητες. Μας ενδιαφέρουν κατά προτεραιότητα οι άνθρωποι και σε δεύτερο βαθμό το περιβάλλον και οι όποιες ανησυχίες των ειδικών συμφερόντων.
Με όλα τα παραπάνω η χώρα μπορεί να ξεπεράσει την κρίση. Και φροντίζοντας τους πολίτες που έχουν πραγματικά ανάγκη κοινωνικής προστασίας και στήριξης να οδηγηθεί στην οικοδόμηση μιάς σύγχρονης και δυναμικής οικονομικής πραγματικότητας.
* IMF Reaches Staff-level Agreement with Greece on €30 Billion Stand-By Arrangement, Press Release No. 10/176 , May 2, 2010
Η χώρα πνίγεται σε ένα ωκεανό λαϊκισμού. Και δύσκολα θα επιβιώσει αναδιατάσσοντας τις δυνάμεις της αν δεν αναγνωρίσει την αλήθεια. Η κρίση δεν προήλθε από την διαφθορά πολιτικών και δημοσίων υπαλλήλων. ΟΙ κλοπές δημόσιων πόρων συνέβαλαν στα αδιέξοδα. Αλλά δεν ήσαν τα αίτια που τα προκάλεσαν.
Από το σύνολο των ετησίων ελληνικών κρατικών δαπανών (σύμφωνα με στοιχεία του ΔΝΤ)* το 70% καλύπτει μισθούς του δημοσίου τομέα και συντάξεις. Το 20% αποτελούν εξυπηρετήσες του εξωτερικού χρέους της χώρας (τόκοι, χρεωλύσια) και το 10% δραστηριότητες. Στο 10% αυτό περιλαμβάνονται όλα τα έργα, οι προμήθειες, οι εργολαβίες και οι στρατιωτικές και νοσοκομειακές δαπάνες. Από τα ποσά αυτά έχουν βγεί οι όποιες μίζες,...
προμήθειες και λοβιτούρες. Αλλά βέβαια έγιναν και έργα. Αρα ένα 3% περίπου αυτού του 10% (όχι πάνω από 1,5% στο σύνολο των ετησίων δαπανών) συνιστά την διαφθορά πολιτικών προσώπων και δημοσίων λειτουργών. Δεν μπορεί λοιπόν να προκάλεσε την χρεωκοπία το 1,5% και να είναι αθώο το 70%.
Η χώρα έχει δυνατότητες για να σωθεί και να βγεί από την κρίση. Με μέτρα όμως συγκεκριμένα και ορθολογικά. Δίχως να χρειάζεται να θίξει μισθούς και συντάξεις ανθρώπων που δουλεύουν σκληρά και συνεισφέρουν ουσιαστικά στην πρόοδο του τόπου. Πρέπει να ακολουθήσει όμως τρείς δρόμους για να φθάσει στην ανάκαμψη.
Α. Ο ένας αφορά στην δραστική περικοπή των δαπανών του δημοσίου. Αυτό σημαίνει κατάργηση δημοσίων φορέων και απολύσεις προσωπικού. Το ξεκίνημα οφείλει να γίνει με τους 600 κρατικούς φορείς που ιδρύθηκαν τα τελευταία πέντε περίπου χρόνια (595 επί ΝΔ και 5 επί Πασόκ). Οι εργαζόμενοι εκεί είναι νέοι στην ηλικία και είναι δυνατη η μελλοντική τους αξιοποίηση από μιά οικονομία που θα μπεί σε τροχιά ανάπτυξης.
Β. Ο δεύτερος συνδέεται με την ουσιαστική μείωση των φορολογικών συντελεστών και την γενικότερη περικοπή των φόρων. Μαζί με την εγκαθίδρυση ενός μόνιμου και σταθερού φορολογικού συστήματος που γιά μιά πενταετία τουλάχιστον θα μείνει αμετάβλητο. Οι όποιες δημοσιονομικές ανάγκες θα αντιμετωπίζονται με περικοπές δαπανών κι’ όχι με αύξηση άμεσων τουλάχιστον φόρων.
Γ. Κατάργηση γραφειοκρατικών διαδικασιών σε όλο το πλάτος της δημόσιας διοίκησης αποτελεί το τρίτο βήμα. Οχι απλούστευση, ούτε και απκέντρωση – απλά και καθαρά κατάργηση. Αδειες, εγκρίσεις, πιστοποιητικά, ρυθμίσεις, κλπ καταργούηντια. Τουλάχιστιον για πέντε χρόνια κανένα νέο γραφειοκρατικό εμπόδιο στην καθημερινή ζωή των πολιτών και στις γενικότερες οικονομικές και οικοδομικές δρατηριότητες. Μας ενδιαφέρουν κατά προτεραιότητα οι άνθρωποι και σε δεύτερο βαθμό το περιβάλλον και οι όποιες ανησυχίες των ειδικών συμφερόντων.
Με όλα τα παραπάνω η χώρα μπορεί να ξεπεράσει την κρίση. Και φροντίζοντας τους πολίτες που έχουν πραγματικά ανάγκη κοινωνικής προστασίας και στήριξης να οδηγηθεί στην οικοδόμηση μιάς σύγχρονης και δυναμικής οικονομικής πραγματικότητας.
* IMF Reaches Staff-level Agreement with Greece on €30 Billion Stand-By Arrangement, Press Release No. 10/176 , May 2, 2010
Μοιραστείτε το στο: facebook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου