Τι μέλλον ακριβώς μας περιμένει;
Εκτιμώ πως η συζήτηση για την Ευρώπη και τις προοπτικές της έχει κάπως εξαντλήσει γενικά το ενδιαφέρον του αναγνωστικού κοινού. Ολοι επικεντρωνόμαστε στις υπάρχουσες η διαφαινόμενες οικονομικές δυνατότητες και στις προσπάθειες για διατύπωση κάποιας γενικής πολιτικής διάσωσης των «άσωτων» κρατών. Οταν προφανώς λέμε άσωτα εννοούμε τα κράτη που δυσκολεύονται να είτε εξασφαλίσουν κάποιας μορφής δημοσιονομική πειθαρχία είτε να την διατηρήσουν για μεγάλα χρονικά διαστήματα δίχως να ξανακυλίσουν σε βαθιά χρέη και σε νέο δανεισμό.
Οταν συζητάμε όλα αυτά τα δεδομένα έχω την εντύπωση πως παραμερίζουμε από την σκέψη μας ένα σοβαρότατο παράγοντα. Που ριζικά επηρεάζει την όποια συμπεριφορά των κρατών. Κι αυτή βέβαια είναι η κοινοβουλευτική δημοκρατία. Με την θεμελιωμένη αρχή του γενικού εκλογικού δικαιώματος. Με άλλα λόγια, οι κυβερνήσεις που θα κληθούν να εφαρμόσουν πολιτικές ισοσκελισμένων προυπολογισμών και διαχειριστικής πειθαρχίας είναι αναγκασμένες να δώσουν λόγο σε εκλογικά ακροατήρια εθισμένα στις παροχές και σε γενναιόδωρες κυβερνητικές τοποθετήσεις.
Πως είναι δυνατόν να επιβιώσουν πολιτικά κυβερνήσεις που θα ενδώσουν στο Γερμανικό αίτημα για...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου